یکی از مهمترین مراحل در موفقیت و بدست آوردن نتیجه عالی در ترمیم های کامپوزیتی، انجام کانتورینگ، فینیشینگ و پولیشینگ است. پرداخت و پولیش مناسب نتایج زیبایی را تا حد زیادی افزایش می‌دهد، سلامت دهان و دندان بیماران را به حداکثر می‌رساند و طول عمر ترمیم‌ها را افزایش می‌دهد. لازمه دستیابی به نتایج بهینه، رعایت توالی صحیح مراحل پولیش می باشد که متاسفانه گاها نادیده گرفته می‌شود.
هدف این مقاله توصیف تکنیکی ایده آل برای دستیابی به حداکثر زیبایی و موفقیت در انجام کانتورینگ، فینیشینگ و پولیشنگ ترمیم های کامپوزیتی می باشد.

مرحله یک Material Selection

اگرچه نوع کامپوزیت مورد استفاده تأثیر زیادی بر طول عمر، دوام، پولیش پذیری و مقاومت آن در برابر سایش ترمیم دارد اما دستیابی به یک پرداخت و پولیش عالی در ترمیم های کامپوزیتی به دو عامل بسیار مهم دیگر نیز بستگی دارد، اول استفاده از مواد مناسب و دوم توانایی هنری دندانپزشک.

کامپوزیت ها

طبق مطالعات انجام شده کامپوزیت های میکروفیل و میکروهیبرید،‌ ثبات رنگ و مقاومت در برابر سایش بسیارعالی و کامپوزیت های نانوهیبرید پولیش پذیری عالی دارند. اما یک نکته منفی در رابطه با کامپوزیت های نانوهیبرید، احتمال بیشتر تغییر رنگ و مقاومت کمتر آنها در برابر سایش در طولانی مدت نسبت به کامپوزیت های میکرو می باشد.

فینیشیر و پولیشرها

برای پولیش سریع ترمیم های کامپوزیت می توان از پولیشرهای یک و یا دو مرحله ای استفاده نمود. اما برای دستیابی به بهترین پولیش، بهتر است از یک سیستم پولیش جامع استفاده کنید.
انواع مختلف ترمیم های کامپوزیتی بسته به نوع ترمیم و موقعیت آن، نیاز به تکنیک های پولیش متفاوتی دارند. برای مثال توصیه می شود برای پرداخت و پولیش ترمیم های کامپوزیت نانوفیل و میکروهیبرید از پولیشرهای الماسه و خمیر پولیش حاوی آلومینیوم اکساید استفاده شود. و هنگام پرداخت و پولیش ترمیم کامپوزیت میکروفیل، از پولیشرهای آلومینیوم اکساید و خمیر پولیش حاوی آلومینیوم اکساید استفاده گردد.

یکی از نکات مهم در پرداخت و پولیش، رعایت توالی و انجام تمامی مراحل به صورت کامل و درست می باشد زیرا این مساله با دوام طولانی مدت، ارائه حداکثر زیبایی و عدم رنگ پذیری ترمیم در دراز مدت رابطه مستفیم دارد. برای شروع پرداخت، می توان از کاربایدهای چندپره ای و یا فرزهای الماسی نرم برای انجام کانتورینگ اولیه استفاده نمود.

دیسک ها

دیسک ها را می توان برای کانتور کردن سطح دندان از جمله اکلوزال، باکال، پروگزیمال، لیبال و ... و همچنین کاهش حجم مواد اضافی استفاده کرد.
دیسک زبر (حاوی ذرات ساینده درشت) می باشد و همراه با فرزهای پرداخت چندپره ای برای کانتورینگ و شکل دهی اولیه استفاده می شود. هنگامی که از دیسک زبر با فشار استفاده می شود، ترکیب شدن کامپوزیت را با سطح دندان آسان می کند و خط سفید و حاشیه های برجسته را از بین می برد.
دیسک متوسط با ذرات ساینده کوچکتر و متوسط برای ادامه پولیش کردن سطح ترمیم استفاده می شود و هرگونه نقص و رد باقی مانده را از بین می برد.
دیسک نرم با ذرات ساینده ریز، علاوه بر ارائه درخشندگی عالی به ترمیم، به از بین بردن کوچکترین عیوب کمک می نماید.
دیسک فوق‌العاده نرم حاوی ذرات ساینده بسیار ریز صافی سطح را بهبود می‌بخشد و ترمیمی بسیار براق و صیقلی ایجاد می نماید.

نوار الماسه

نوار پرداخت برای صاف نمودن و پرداخت سطوح بین دندانی دندان ترمیم شده و همچنین ساییدن مینای دندانی برای کاهش عرض دندان های قدامی کاربرد دارد. بطوری که در عین حفظ یکپارچگی تماس اینترپروگزیمال، به شروع فرآیند پرداخت اینترپروگزیمال کمک می نماید.

توصیه می شود برای جدا کردن دندان‌های طبیعی و یا حذف مواد، از نوار پرداخت های الماسه با ذرات ساینده بزرگ (مثلا 45 میکرومتر) و برای شروع پولیش ناحیه اینترپروگزیمال از نوار پرداخت الماسه با ذرات ساینده کوچک (مثلا 15 و یا 30 میکرومتر) استفاده شود.

مولت ها

مولت کاپ‌ به دلیل امکان دسترسی موثر به مناطقی از جمله سرویکال و جینجیوال مارجین در دندان‌های قدامی، برای پولیش این قسمت استفاده می شود و به بدست آوردن آناتومی طبیعی و نتیجه پولیشینگ عالی کمک می نماید. و مولت فلیمی برای ایجاد شیارهای لبیال در ونیر، فینیشینگ و پولیشینگ سطح اکلوزال در دندان های خلفی و البته سطح لینگوال در دندان های قدامی استفاده می گردد.
عمدتا خمیر حاوی پولیش آلومینیوم اکساید به عنوان آخرین مرحله در فرآیند پرداخت و پولیش استفاده می شود. خمیر پولیش را می توان به همراه دیسک های نمدی و سیلیکونی برای بدست آوردن حداکثر زیبایی برای ترمیم های کامپوزیتی، فلزات، پرسلن ها و یا پس از انجام پروفیلاکسی دندان‌های طبیعی استفاده نمود.

مرحله دو Conceptualization

قبل از پرداخت و پولیش، دندانپزشک باید نتیجه نهایی مورد نظر را تصور کند. اگر ترمیم، قبل از پرداخت به شکل و فرم صحیح کانتور شده باشد، بدست آوردن نتایج واقعی کار آسانی خواهد بود. اما یکی از ایرادات در انجام ترمیم های کامپوزیتی، تمایل بسیاری از دندانپزشکان به استفاده بیش از حد کامپوزیت و ساخت ترمیمی حجیم می باشد زیرا این امر بدست آوردن شکل نهایی ایده آل را سخت می نماید. در صورتی که اگر در ابتدا کامپوزیت در فرم آناتومیک صحیح قرار گیرد، بددست آوردن نتیجه مطلوب بسیار آسان تر خواهد شد.

مرحله سه Action

قبل از شروع مرحله پیش کانتورینگ باید یک فرم واقعی دندان ایجاد شود. در اینجا بایستی تکنیک صحیح در مراحل پایانی ترمیم اعمال شود.

هندپیس

استفاده از هندپیس با سرعت پایین و گشتاور بالا (از 7000 دور در دقیقه تا 30000 دور در دقیقه) برای انجام پرداخت و پولیش توصیه می شود زیرا این امر در قدرت کنترل بیشتر دندانپزشک در حین انجام تاثیر بسزایی دارد.

پرداخت و پولیش در ترمیم کلاس IV ،III و بستن دیاستم

برای شروع می توان با استفاده از یک دیسک زبر و یا فرز کارباید، ترمیم را بطور کامل کانتور نمود. و سپس از مولت های زبر تا نرم برای رسیدن به سطحی صیقلی و صاف و از نوارهای پرداخت برای نواحی اینترپروگزیمال استفاده می شود.
و توصیه می شود برای پولیش نهایی و بدست آوردن حداکثر زیبایی از خمیر پولیش آلومینیوم اکساید به همراه دیسک های نمدی و سیلیکونی استفاده گردد.

پرداخت و پولیش در ترمیم کلاس V

در پرداخت و پولیش ترمیم های کلاس پنج برای شروع از یک دیسک زبر، به دنبال آن متوسط و در انتها دیسک نرم برای بدست آوردن حداکثر شاین استفاده می شود. دیسک زبر 8/5 یا 2/1 اینچی برای پرداخت سطح اکلوزال و انسیزال مارجین و دیسک 8/3 اینچی برای پرداخت جینجیوال مارجین توصیه می شود.

همچنین می توان از نوارهای پرداخت برای نواحی اینترپروگزیمال و به منظور بدست آوردن حداکثر زیبایی از خمیر پولیش آلومینیوم اکساید به همراه دیسک های نمدی و سیلیکونی استفاده نمود.

پرداخت و پولیش در کامپوزیت ونیر

در کامپوزیت ونیر برای شروع کانتورینگ و پرداخت از دیسک زبر و یا فرز کانتورینگ و برای تکمیل کانتورینگ از دیسک های زبر و متوسط استفاده می شود.

در مراحل ابتدایی حفظ شکل و آناتومی دندان بسیار مهم می باشد و بهتر است از مولت های فلیمی و کاپ استفاده شود. برای توضیح بیشتر بهتر است مولت کاپ برای ایجاد شیار در سطح به صورت صاف بر روی سطح دندان قرار گیرد، سپس کمی خم شود و با اعمال فشار و حرکت بالا و پایین برروی سطح دندان کشیده شود و بعد از آن برای تکمیل این مرحله از مولت فلیمی استفاده گردد.

* برای جلوگیری از ایجاد خط و خش توسط مولت، به لبه های مولت توجه نمائید و در صورت نیاز قبل از استفاده آن را صاف نمائید.

و در انتها برای اتمام کار از دیسک نرم و بسیار نرم برای سطح و از نوارهای پرداخت برای نواحی اینترپروگزیمال و به منظور بدست آوردن حداکثر زیبایی و شاین عالی از خمیر پولیش آلومینیوم اکساید به همراه دیسک های نمدی و سیلیکونی استفاده می شود.