متریال دندانی با عنوان گلاس آینومر، در حدود 50 سال است که وارد حوزه دندانپزشکی شده است. این مواد در آغاز برای ترمیم های حوزه اطفال به کار گرفته می شد اما به تدریج با تغییراتی که در ساخت و تولید آنها رخ داد، به سایر حوزه ها نیز وارد شد و امروزه تنوع خوبی را در گلاس آینومرهای بازار شاهد هستیم. امروزه متریال ترمیمی گلاس آینومر و نوع رزین اصلاح شده آن (RMGIs) برای ترمیم های اکلوزالی در دندان های شیری، درمان ضایعات پروگزیمال، چسباندن براکت های ارتودنسی و استفاده به عنوان بیس ترمیم های پوسیدگی به کار گرفته می شوند.

اما این مواد، چگونه پروسه های ترمیمی دندانپزشکی را متحول کرده اند؟

* یک ماده، با کاربردهای فراوان

گلاس آینومرها، مجموعه ای از گزینه ها را در اختیار دندانپزشکان قرار می دهند. آنها طیف متنوعی دارند و با قابلیت ها و فرمولاسیون های متفاوت، در پروسه های زیادی به کمک دندانپزشکان می آیند. به عنوان مثال، سمان های گلاس آینومری با ویسکوزیته پایین (low-viscosity) می توانند به عنوان سیلانت عمل کنند که به دلیل خواص ادهزیونی و هیدروفیلیک، جایگزین خوبی برای سیلانت های رزینی بیماران خاص هستند. گلاس آینومرهای با ویسکوزیته بالا (High-viscosity) نیز می توانند به عنوان متریال فیلینگ و به جای رزین های کامپوزیتی عمل کرده و در بعضی موقعیت ها مورد استفاده قرار گیرند.

* کاهش حساسیت های ناشی از کامپوزیت های رزینی

یکی از مزایای حاصل از گلاس آینومرها در مقایسه با کامپوزیت های رزینی، رخ ندادن شیرینکیج های پلیمریزاسیون است و همین مزیت، عامل کاهش بسیاری از حساسیت ها خواهد شد. انقباض های پلیمریزاسیون که پس از کیورکردن کامپوزیت ایجاد می شود، ساختار داخلی دندان را در معرض آسیب قرار می دهد و منجر به ایجاد هایپرسنسیویتی خواهد شد.

* عدم نگرانی پیرامون ترکیب با رطوبت

رطوبت، می تواند شرایط بدی را در موقعیت های ترمیمی به وجود آورد و لازم است به منظور جلوگیری از این اتفاق، تمهیداتی به کار گرفته شود. به همین دلیل، هنگام استفاده از کامپوزیت ها، توجه ویژه ای برای ایزوله شدن متریال از رطوبت لازم است. تحقق کامل این موضوع، دشواری هایی به همراه دارد و استفاده از لوازمی همچون رابردم، می تواند وقت گیر و حوصله سر بر باشد. اما گلاس آینومرها، هیدروفیلیک هستند. ساختار آنها تحمل و توان بیشتری برای رطوبت دارند و در ترکیب با بزاق یا سایر رطوبت ها، خواص خود را از دست نمی دهند. بنابراین برای شرایطی که تحقق ایزولیشن کمی دشوار است (از جمله پوسیدگی های ریشه، دندانپزشکی حوزه اطفال و رستوریشن های ساب جینجیوال) بسیار موثرتر از کامپوزیت ها عمل می کنند.

تهیه کننده: واحد تحریریه دندال