ترس، خجالت، شادی یا غرور؟؟ به نظر شما کودکان با از دست دادن اولین دندان خود چه احساسی پیدا می کنند؟

یک گروه تحقیقاتی میان رشته ای در دانشگاهی در زوریخ به این نتیجه رسیده که احساسات کودکان در هنگام مواجهه با از دست دادن اولین دندان، غالباً مثبت است! این مطالعه همچنین نشان می دهد که ملاقات های قبلی با دندانپزشک، پیش زمینه های ایجاد شده توسط والدین و سطح آموزش کودک بر این احساس تأثیرگذار خواهد بود.

این دندان ها که با عنوان دندان شیری شناخته شده اند، اولین مجموعه دندانی انسان هستند که از 6 ماهگی رویش کرده و تا دو و نیم سالگی تکمیل می گردند. در حوالی 6 سالگی، دندان های شیری شروع به افتادن کرده تا دندان های دائمی جایگزین شوند. این فرایند تدریجی، احتمالاً یکی از تغییرات بیولوژیکی بدن است که کودک آگاهانه آن را تجربه می کند. احساسات همراه با این تغییر از کودکی به کودک دیگر متفاوت است... از شادی ناشی از احساس بزرگ شدن گرفته تا ترس از دست دادن بخشی از بدن!

والدین واکنش های مثبت را گزارش می دهند!

این تیم تحقیقاتی میان رشته ای مشتکل از محققان دندانپزشکی و روانشناسان توسعه و سلامت در دانشگاه زوریخ، با همکاری دانشکده دندانپزشکی شهر زوریخ، احساساتی که کودکان هنگام برخورد با افتادن اولین دندان خود تجربه می کنند و فاکتورهای تأثیرگذار بر این احساس را مورد بررسی قرار داده اند. برای این کار، از گزارش های والدین آنها استفاده شد. از حدود 1300 پاسخ دریافت شده، 80 درصد (حدود4 کودک از 5 کودک) حاکی از احساسات مثبت بود.

پروسه طولانی تر، احساسات مثبت تر!

نتایج تحقیق نشان داده که ملاقات های قبلی کودک با دندانپزشک، نقش مهم و بسزایی در نحوه احساسات او ایفا می کند. در مورد کودکانی که دفعات قبلی برای ترمیم دندان های پوسیده خود به دندانپزشک مراجعه کرده بودند، بازخوردها منفی تر بود. به طور کلی، درمورد کودکانی که دندان شیری خود را در طی پروسه طبیعی خود از دست می دهند (نه طی یک تصادف یا اتفاق دردناک)، گزارش های مثبت تر و بهتری دریافت شد و هرچه این پروسه طولانی تر باشد، این احساسات مثبت تر خواهد بود!

نقش آموزش والدین

این مطالعه همچنین نشان داد که فاکتورهای اجتماعی نیز در حالات روانی کودک هنگام از دست دادن دندان شیری نقش دارند. به طور مثال، تحصیلات بالای والدین در مثبت بودن احساسات آنها تأثیرگذار شناخته شد. تفاوت های فرهنگی شامل سبک های تربیتی و هنجارهای خانوادگی از عوامل مرتبط با احساس کودکان هستند.

تهیه شده در واحد آموزش دندال