در بیشتر مراحل مربوط به دندانپزشکی، قالبگیری پروسه‌ای ضروری است. متاسفانه، عوامل متعددی وجود دارد که باعث ایجاد خطا در فرآیند قالبگیری می‌شود و تکرار عمل قالبگیری نیز کار مشکلی خواهد بود.

قالبگیری چالش‌های خاص خود را دارد، اما با آزمایش و خطا می‌توان در نهایت بهترین روش را برای یک قالبگیری بی‌نقص پیدا کرد. با این حال، دندانپزشکان حرفه‌ای راه‌کار‌هایی را ارائه داده‌اند که با پیروی از آنها حتی برای اولین‌بار هم می‌توان قالبگیری بی‌نقصی انجام داد، در ادامه این مطلب، راه‌کار‌های آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

1. تمیز نگه داشتن لبه‌ها و کناره‌های دندان

تمیز نگه داشتن کناره‌های دندان از خون و بزاق برای یک قالبگیری صحیح ضروری است. چنانچه بیمار خون‌ریزی شدیدی داشته باشد، ابتدا باید خون‌ریزی را متوقف کرده و سپس شروع به قالبگیری کرد.

2. استفاده از مواد هیدروفیلیک

برای مقابله با وجود خون و بزاق کناره‌ها و لبه‌های دندان، قالبگیری با مواد هیدروفیلیک مانند مواد قالبگیری کتباخ، اسپیدکس و Mark3 مناسب‌تر است.

3. اهمیت اندازه تری

امتحان کردن تری داخل دهان بیمار پیش از اضافه کردن ماده قالبگیری، قالبگیری را ساده‌‌تر و قابل پیش‌بینی می‌کند. همچنین این کار به بیمار این فرصت را می‌دهد که شکل نهایی قالب را ببیند. مطمئن شوید که تری کاملاً روی بایت رجیستریشن قرار گرفته باشد. این کار به شما اطمینان می‌دهد که اندازه تری مناسب است.

برای اندازه‌گیر تری‌های تریپل، زمانی‌که بیمار در حال گاز زدن یک تری خالی است، سمت مخالف انحنای دهان را بررسی کنید. این روش کمک می‌کند تا تصویری ذهنی از طرز جفت شدگی دندان ها بدست آورید. همچنین در این حالت بیمار متوجه می‌شود که چه کاری باید انجام دهد و شما نیز هنگام قالبگیری نهایی، از روند صحیح آن اطمینان خواهید یافت.

4. توجه به احتمال اوغ زدن

سعی کنید برای بیمارانی که احتمال اوغ زدن بیشتری دارند، از ماده قالبگیری کمتری استفاده کنید. معمولاً استفاده بیش از حد از ماده قالبگیری، در اوغ زدن بیمار موثر است. در صورت بروز چنین مشکلی، بهتر است بیمار رو به جلو خم شود تا حس پریدن مواد به داخل دهانش را کاهش دهد. در موارد حاد‌تر، از بیمار خواسته می‌شود که ذهنش را روی تنفس از راه بینی متمرکز کند و یا از تکنیک‌های دیگری مثل بالا آوردن پا هنگام قالبگیری استفاده می‌شود. 

5. استفاده از سرنگ

یکی از روش‌هایی که به کمک آن می‌توان کناره‌های دندان را بعد از قالبگیری پاکسازی کرد استفاده از سرنگ است، به این ترتیب با کمک هوایی که از سرنگ خارج می‌شود، مواد اضافی از کناره‌های دندان پاک می‌شوند. 

6. توجه به بسته بندی

یک ایمپرشن پیچیده شده معمولاً نشانه منقضی شدن مواد و یا صحیح نبودن شیوه ترکیب بوده‌است. برای برطرف کردن این مشکل، مطالعه دستور‌العمل‌ها طرز استفاده از مواد مهم بوده و توجه به تاریخ انقضا محصول نیز ضروری است.

7. پرت کردن حواس بیمار

در صورتی که بیمار در طول قالبگیری اوغ بزند و یا تحرک زیاد داشته باشد، ایمپرشن شکل مناسبی به خود نخواهد گرفت. حتی اگر از بیمار خواسته باشید که در طول قالبگیری حرکت نکند، همچنان جلوگیری از بروز این اتفاق اجتناب‌ناپذیراست. بنابراین بهتر است که همیشه دستیاری در کنار شما باشد تا هنگام قالبگیری با بیمار صحبت کند. این گفت‌و‌گو باعث می‌شود که حواس بیمار از احساس اوغ زدن و یا عدم راحتی منحرف شود. همچنین درخواست کشیدن نفس عمیق و یا حرکت دادن انگشتان پایشان به آنها کمک می‌کند تا هنگام قالبگیری، ذهنشان معطوف انجام این کار‌ها باشد.

8. آهسته پیش بروید

هنگام انجام کار‌های حساسی مانند رتر اکشن کورد، عجله نکنید. مطمئن شوید که کورد به درستی پک شده و زمان کافی برای فشار آوردن بر روی بافت را داشته باشند. اگر کورد پیش از قالبگیری زمان کافی برای جاگیری نداشته باشد، به بافت‌های اطراف خود آسیب می‌زند. بهتر است به کورد اجازه دهید که کارش را انجام داده و فضای بیشتری داشته باشد.

9. زماند بندی درست

برای اطمینان از این‌که به ایمپرشن‌ها زمان کافی برای جاگیری داده شده، همیشه از دستور‌العمل‌های نوشته شده روی بسته بندی مواد پیروی کنید. بخصوص چون مواد در دما‌های مختلف، طرز استفاده متفاوتی دارند، به‌کارگیری رهنمود‌های کارخانه تولید‌کننده برای یک زمان‌بندی بی‌نقص لازم است. اگر از انجام درست نکات درج شده روی بسته بندی مطمئن نیستید می‌توانید با نمایندگی سازنده مواد تماس گرفته و از آنها راهنمایی بخواهید.

10. بدست آوردن انحنای کامل دهان

بسیاری از لابراتوارها ترجیح می‌دهند که شکل انحنای داخل دهان را به‌صورت کامل داشته باشند، زیرا اطلاعات بیشتری در اختیار آنها قرار می‌دهد. بسیاری از دندانپزشکان که نسبت به جفت شدن دندان ها حساس هستند، معمولاً قالبگیری با انحنای کامل را انجام می‌دهند. این‌کار در نهایت باعث می‌شود که حرکت آرواره‌ها به درستی انجام شود. برای انجام این کار، پزشک باید با کارکنان لابراتوار هماهنگ باشد.

تهیه کننده: واحد تحریریه دندال