محققان ارتباط قوی بین آپنه انسدادی حین خواب و عوارض ایمپلنت یافته اند

ویکتوریا ، اسپانیا:

از گذشته همواره تاکید فراوانی بر روی آگاهی بخشی در مورد ارتباط متقابل آپنه حین خواب (OSA) و مشکلات دندانی وجود داشته است. برای مثال در افراد دارای OSA ، براکسیسم شایعتر و حادتر است.  

ولی با این حال، تاکنون تحقیقات محدودی نقش OSA در وقوع شکست های تکنیکی در پروتز های ثابت ، به ویژه انواع متکی بر ایمپلنت را مورد بررسی قرار داده اند. اما اخیرا در پژوهشی که توسط محققان اسپانیایی صورت گرفته است ، مشخص شده است که 80 درصد بیماران دارای OSA، اختلالاتی در درمان های ایمپلنت خود تجربه نموده اند.

نتایج این تحقیق در شماره ماه گذشته (فوریه سال 2017) در مجله معتبر Journal of Oral Implantology به چاپ رسیده است.

در این مطالعه گروهی از محققان در ویکتوریای اسپانیا با هدف آنالیز فراوانی مشکلات پروتزی در پروتزهای متکی بر پایه ی ایمپلنت ، شکست های ایمپلنت در 67 بیمار را مورد بررسی قرار دادند. آنها 30 اختلال را شناسایی کردند که 22 پروتز را در 16 بیمار تحت تاثیر قرار داده بود. از میان این 16 نفر ، 13 نفر مبتلا به OSA بودند.

در مجموع هم 49 نفر به درجات مختلفی از OSA مبتلا بودند.

عوارض گزارش شده شامل

شکت در پرسلن (14 مورد)

شکست ایمپلنت screw هشت مورد

شل شدن screw (سه مورد) و

شسته شدن سمان (5 مورد) را شامل می شد.

براساس اعلام محققان ، بیشتر این اختلالات در قسمتهای خلفی فک اتفاق افتاده بود. همچنین شدیدترین موارد OSA در بیماران دارای شکست در ایمپلنت ، screw و یا کراون پرسلنی یافت شد. میانگین زمان بروز عوارض ، 73 ماه بعد از جایگذاری ایمپلنت گزارش شده است.

بر اساس نتایج این تحقیق و تحقیقات مشابه ، محققان وجود ارتباط قوی بین آپنه انسدادی حین خواب (OSA) و مشکلات ایمپلنت را تایید کردند و بر لزوم انجام تحقیقات گسترده تر برای درک بهتر عوامل خطر و فرکانس بروز این عوارض تاکید نموده اند.

لینک اصلی مقاله:

دانلود

برگردان از گروه علمی دندانپزشکان دندال