تاریخچه کمپانی دور دنتال

داستان کمپانی دور دنتال با راه اندازی یک کسب و کار کوچک توسط دو برادر (Karl و Wilhelm Durr) در سال 1941 آغاز گردید و حال همان شرکت دو نفره کوچک، به یک شرکت بزرگ پیشرو و بین المللی تبدیل شده است. قابل توجه است که بسیاری از استانداردهای تکنولوژی های دندانپزشکی بر اساس تحولات این کمپانی پایه گذاری شده اند.

با اینکه بیش از 70 سال از تاسیس این کمپانی می گذرد اما هنوز یک کمپانی خانوادگی بوده و عمل به تعهدات خود از اولویت های آن می باشد.

CS1

Combi Sepamatic

سیستم جداکننده مایع مسیر ساکشن مرکزی CS1 مجهز به یک موتور قدرتمند است که امکان جدا کردن حجم بالایی از مایع را برای سیستم ساکشن فراهم می کند. سیستم جداکننده مایع دو مرحله ای از انتقال کف خون در طول آسپیراسیون جلوگیری بعمل می آورد، بنابراین از یونیت ساکشن خشک متصل شده محافظت می کند.

• توان: 70 وات
• حداکثر سرعت جریان سیال: 2 لیتر در دقیقه
• فرکانس: 50 الی 60 هرتز
• حداکثر فشار مکش: 160 میلی بار
• صدا: 49 دسی بل 
• وزن: 1.4 کیلوگرم | با مخزن 7.4 کیلوگرم
• جریان: 2.7  آمپر
• ولتاژ 24 ولت
• ابعاد: 12.5*15*12.5 سانتی متر | با محفظه 43.5*25.5*16 سانتی متر

آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده امریکا (EPA) در تاریخ 15 دسامبر 2016، متعاقب استانداردهای مصوب پیشین مبنی بر الزام پاکسازی پساب واحدهای درمانی، یک قانون نهایی تصویب کرده است که رعایت این ضرورت را اجباری می‌کند. بر اساس این قانون، مطب‌های دندان‌پزشکی، باید برای پاکسازی پساب خود، از جداکننده‌های آمالگام دارای استاندارد ایزو 1143 استفاده کنند.

    
جداکننده‌های آمالگام چگونه پساب را تصفیه می‌کنند؟
جداکننده‌های آمالگام که اساساً به آن‌ها جداکننده مواد جامد گفته می‌شود، بر سر راه لوله مکش اصلی نصب می‌شوند و با استفاده از نیروی جاذبه، تمام مواد جامد را پیش از آنکه وارد فاضلاب شوند جمع می‌کنند. البته لوله‌کشی استاندارد یک مطب دندان‌پزشکی، دارای یک فیلتر برای هر یونیت و یک فیلتر برای پمپ مکش مرکزی است که این فیلترها، در مجموع تقریباً 78 درصد تکه‌های آمالگام را جمع می‌کنند.

چرا نصب جداکننده آمالگام در آمریکا اجباری شد؟
هر بار دندان‌پزشک دندان بیمار را با آمالگام پر می‌کند یا پرکردگی آن را بیرون می‌آورد و بیمار دهان خود را می‌شوید، تکه‌های جیوه که از فیلتر لوله مکنده کنار یونیت رد شده‌اند وارد فاضلاب می‌شوند. تا جایی که EPA تخمین زده است که نیمی از جیوه موجود در فاضلاب‌ها، ناشی از آمالگام مورد استفاده در دندان‌پزشکی است. اگرچه گیاهان موجود در تصفیه‌خانه‌ها، قسمت اعظم جیوه را به خود جذب می‌کنند، اما حدود 10 درصد از آن، جذب لجن‌ها شده و سپس سوزانده یا دفن می‌شود یا به عنوان کود مورد استفاده قرار می‌گیرد و از این طریق وارد محیط زیست می‌شود. در نهایت هم باکتری‌های موجود در لجن‌هایی که حاوی جیوه هستند، تبدیل به متیل مرکوری که سمی تاثیرگذار بر سیستم عصبی بدن ماهی‌ها، انسان و پستانداران است می‌شوند.
بنابراین، EPA برای کنترل جیوه موجود در پساب واحدهای درمانی دندان‌پزشکی، قانون الزام نصب جداکننده آمالگام را تصویب کرده است که بر اساس آن، این دستگاه، باید دارای استاندارد شماره 108 جداکننده‌های آمالگام مصوب سال 2009 توسط انجمن دندان‌پزشکی آمریکا و ضمیمه‌های فنی آن که سال 2011 تصویب شده‌اند و همچنین استاندارد 11143 سازمان جهانی استانداردسازی مصوب سال 2008 و ورژن‌های بعدی آن‌ باشد. گفتنی است این استانداردها در جهت جداسازی حداقل 95 درصد از آمالگام پساب مطب‌های دندان‌پزشکی تألیف شده‌اند.
چنانچه در قانون EPA ذکر شده است، مطب‌هایی که در حال حاضر از جداکننده آمالگام استفاده می‌کنند، باید 10 سال پس از تاریخ اثربخشی این قانون، دستگاه خود را با دستگاه‌های منطبق با استانداردهای جدید جایگزین کنند. همچنین ضروری است مرکز دندان‌پزشکی که از آمالگام استفاده می‌کند، برای به حداقل رساندن آلودگی‌ ناشی از جیوه، خرده‌های آماگام را جمع‌آوری و بازیافت کند و فیلتر هر یونیت را با پاک‌کننده‌هایی که سفیدکننده یا حاوی کلر نیستند تمیز کند. درضمن EPA اشاره کرده است که این قانون برای مطب‌های دندان‌پزشکی یا یونیت‌هایی که تنها به آسیب‌شناسی دهان، رادیولوژی و جراحی فک و صورت و دهان، ارتودنسی و پریودنتیکس می‌پردازند اعمال نمی‌شود. علاوه بر این، تمهیدات نظارتی این قانون هم پیش‌بینی شده‌اند و مطب‌های دندان‌پزشکی، باید گزارش اجرای آن را به مقامات محلی بدهند.