باندینگ دندان چیست؟

اغلب دندانپزشکان برای از بین بردن پوسیدگی ها از انواع ترمیم های کامپوزیت رزینی استفاده می کنند اما این ترمیم ها ممکن است پس از مدتی سایش یابد و از بین برود، یکی از راهکارهای مناسب برای حل این چالش استفاده از باندینگ ها در کنار ترمیم های کامپوزیتی می باشد. 

در واقع باندینگ فرآیندی است که مواد پر کننده دندان به لایه‌های دندان نفوذ کرده و باعث پر شدن قسمت‌های خالی دندان می شوند و ترمیم بادوام تری خواهید داشت. همچنین برخی افراد به مواد ترمیمی حساسیت دارند، استفاده از باندینگ های دندان، باعث کاهش حساسیت های دنتین شده و از سایش های اولیه دندان پس از ترمیم جلوگیری می کند. مطالعات بالینی و آزمایشگاهی نشان داده است که عوامل باندینگ می توانند در طی 6 ماه میزان سایش را به نصف کاهش دهند و یک روش پیشگیرانه و کم تهاجمی است.

در موارد زیر می توان از باندینگ دندان استفاده کرد:

• ترمیم دندانهای خراب
• ترمیم دندان های خرد شده یا ترک خورده
• ترمیم رنگ دندان
• از بین بردن فاصله بین دندانها جلو
• بلند کردن طول دندان
• تغییر شکل و ظاهر دندان
  
• حقاظت از ریشه دندان

روش باندینگ دندان

آماده سازی (Preparation):ابتدا پیش آماده سازی برای باندینگ دندان انجام می شود. بیهوشی اغلب لازم نیست مگر اینکه از باندینگ برای پر کردن دندان پوسیده استفاده شود یا ترک و شکستگی در نزدیکی عصب باشد. دندانپزشک از راهنمای رنگ دندان ( شِید گاید) برای انتخاب رنگ رزین کامپوزیت استفاده می کند که با رنگ دندان شما مطابقت داشته باشد.
فرآیند باندینگ (The bonding process): دندانپزشک سطح دندان را ناهموار کرده و مایع نرم کننده(conditioning liquid) استفاده می کند. این روش باعث بهتر چسبیدن ماده به دندان می شود. کامپوزیت رزین بر روی دندان قرار می گیرد و بعد از آن شکل داده می شود تا به شکل دندان طبیعی درآید. این ماده توسط اشعه یو-وی سفت می شود و بعد از سفت شدن مواد ، دندانپزشک آن را بیشتر مرتب و شکل می دهد ، سپس آن را با پولیش دندان صیقل می دهد تا با براقیت بقیه سطح دندان مطابقت و ظاهری طبیعی داشته باشد.
زمان اتمام(Time to completion): برای هر دندان حدود 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.

انامل باندینگ 

برای باندینگ رزین به انامل یا مینای دندان از تکنیک اسید اچ استفاده می شود.

در سال 1955، بونوكور دریافت كه با اصلاح سطح مینای دندان با محلول فسفریک اسید، می توان چسبندگی سطح را افزایش داد، كه منجر به توسعه روش اسید اچ شد. در روش اچ کردن با ایجاد پیت ها و حفره هایی، رزین کامپوزیت بهتر در خلل های دندان جذب می شود و چسبندگی افزایش می یابد و باندینگ خوبی را بین مینای اچ شده و رزین ارائه می دهد.

دنتین باندینگ

دنتین یک بافت هتروژنی شامل 70 درصد مواد غیرآلی (هیدروکسی آپاتیت)، 20 درصد مواد آلی(کلاژن) و 10 درصد آب می باشد و به علاوه دنتین یک بافت حیاتی می باشد و سطح آن توسط اسمیرلایر پوشانده شده است، بنابراین باندینگ کردن آن در مقایسه با انامل دشوارتر خواهد بود، اما نگران نباشید ما تکنیک های آن را به شما خواهیم گفت پس با ما همراه باشید!

عوامل دنتین باندینگ

سه عامل اصلی در باندینگ دنتین وجود دارد: 1- کاندیشنر  2- پرایمر   3- سیلر

• 1-کاندیشنر نوعی اچانت می باشد که برای حذف و برداشت لایه اسمیر از دنتین مورد استفاده قرار می گیرد. از اسید های مختلفی به عنوان کاندیشنر می توان استفاده کرد از جمله اسید فسفریک، اسید اگزالیک، EDTA و غیره

پس از استفاده از کاندیشنر، هیدروکسی آپاتیت حل شده و توبول های دنتین را باز می کند و یک لایه مین زدایی شده (demineralized layer) روی سطح ایجاد می کند.

• 2- پرایمر به عنوان ادهزیو برای باندینگ رزین آبگریز به دنتین آب دوست عمل می کند.
• 3- سیلر، رزینی است که برای پر کردن حفره استفاده می شود و از طریق پرایمر به دنتین پیوند می خورد.

تکنیک توتال اچ

این روش شامل اچینگ همزمان انامل و دنتین، معمولاً با 35٪ اسید فسفریک به مدت 20 ثانیه است. 

عوامل باندینگ دنتین را می توان با توجه به تعداد مراحل مورد استفاده بالینی به  سیستم های سه مرحله ای، دو مرحله ای و تک مرحله ای دسته بندی کرد.

• در سیستم سه مرحله ای  از هر سه عامل کاندیشنر، پرایمر و سیلر استفاده می شود.
• در سیستم دو مرحله ای پرایمر و کاندیشنر (پرایمر سلف اچینگ) یا پرایمر و سیلر (وان باتل باند سیستم) با هم ترکیب شده اند.
• در سیستم های تک مرحله ای مواد در دو باتل عرضه می شود و دندانپزشک فقط باید اجزا را با هم مخلوط کرده و بر روی سطح دنتین و انامل قرار دهد تا خشک شود و لایت کیور کند. در این روش سرعت انجام کار بالا رفته و استفاده از آن راحت تر می باشد اما قدرت باندینگ از موارد قبلی (سه مرحله ای و دو مرحله ای) کمتر می باشد.