بدن انسان برای حرکت کردن طراحی شده است. با شروع انقلاب صنعتی وظایف کاری نسبتاً ثابت و بی نیاز از حرکت انسان شد و این موضوع، یکی از تبعات منفی ورود دستگاه های پیشرفته به تمامی حوزه ها بود. روی کار آمدن کامپیوترها اوضاع را وخیم تر از قبل نمود و تعداد مشاغل نشسته و غیرمتحرک بسیار بیشتر شد و مشکلات اسکلتی و عضلانی انسان ها نیز به دنبال آن افزایش یافت.

بسیاری از دندانپزشکان ساعت‌ها با دست و مچ خود حرکات تکراری را انجام می‌دهند. همانطور که انتظار می رود، با گذشت زمان بسیاری از آنان دچار اختلالات اسکلتی-عضلانی می شوند که باعث خستگی استخوان ها و ماهیچه های دست و مچ دست و در مراحل بعدی درد مزمن می شوند. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که 82.7 درصد از متخصصان بعد از مدتی حداقل یک علامت بیماری اسکلتی-عضلانی را بروز می دهند.

همچنین بر اساس تحقیقات انجام شده، زنانی که بیش از 6 ساعت در روز را به حالت نشسته هستند، 40 درصد بیشتر در معرض مرگ و میر قرار دارند و این عدد در مردان چیزی حدود 20 درصد است. این ارقام در مقایسه با افرادی انجام گرفته که در طول روز، کمتر از سه ساعت را در یک محل نشسته اند. این اخبار برای دندانپزشکانی که اغلب بازه های زمانه طولانی را روی صندلی خود سپری می کنند خوشایند و جالب به نظر نمی رسد.

از زمان معرفی دندانپزشکی به روش Four-Handed، دندانپزشکان تمایل پیدا کرده اند که زمان بیشتری را روی صندلی های خود سپری کنند، بدون اینکه از جای خود بلند شوند یا حرکاتی برای استراحت بدن خود انجام دهند. هنگامی که دندانپزشک در موقعیت استاتیک و ایستا قرار می گیرد، ماهیچه های خود را تا میزان 50 درصد بیشتر در جهت مقابله با جاذبه درگیر کرده است. در حالی که حالت های پویا تر و متحرک تر می تواند این فشار را به میزان چشمگیری کاهش دهد. به همین دلیل حرکت کردن در شغلی مانند دندانپزشکی به منظور جلوگیری و کاهش بروز اختلالات و دردهای فیزیکی و آسیب های اسکلتی بسیار ضروری است.

اقدامات پیشگیرانه، تمرین‌ها و درمان‌های زیادی وجود دارد که اگر به طور مداوم به کار گرفته شود، می‌تواند به کاهش و حتی غلبه بر خستگی دست، مچ دست و کمر کمک کند. در ادامه به بررسی چهار راه حل ساده که می تواند به کاهش صدمات حاصل از ساکن بودن شما کمک نماید، پرداخته ایم:

1- موقعیت های کاری را تغییر دهید

توجه به پوزیشن ساعتی (تغییر موقعیت با توجه به نحوه قرارگیری اعداد روی ساعت) و حرکات مداوم بین موقعیت های ساعت 8 و 12 در اطراف سر بیمار اهمیت زیادی دارد. هر زمان که شما به عنوان دندانپزشک دور سر بیمار می چرخید، فشاره وارده از قسمتی از بدن به قسمت دیگر منتقل می شود. پوزیشن ساعتی تا حد زیادی بستگی به این دارد که کدام موقعیت شما را قادر می سازد که یک خط دید مستقیم و عمودی به ناحیه اکلوزالی داشته باشید. موقعیت های ساعت 11 تا 12 می تواند به رعایت ارگونومی حرکات کمک زیادی نموده و بهتر است بیشتر استفاده شوند.

* تابوره خود را تعویض کنید

تحقیقات نشان می دهد که تغییر مستمر موقعیت نشستن می تواند دردهای کمر را بسیار کاهش دهد. موقعیت قرارگیری دندانپزشک برروی تابوره های مدرن و ارگونومیک زینی شکل بسیار مناسب می باشد. این تابوره ها ضمن اینکه تسلط و سهولت عمل بیشتری برای کاربر فراهم نمایند، ستون فقرات را در بهترین موقعیت ممکن قرار می دهند و فرد را در حالتی مابین نشستن و ایستادن نگه می دارد، حرکات مفصل های باسن تصحیح شده و از خمیدگی کمر جلوگیری می کنند.

* بین حالت های نشستن و ایستادن جابجا شوید

جابجایی های این چنینی نسبت به نشستن های مداوم و طولانی می تواند دردهای ناحیه کمر را کاهش دهد. دندانپزشکان حدود سه چهارم از کل زمان خود را نشسته سپری می کنند که این کار موجب آسیب های جدی به کمر و ایجاد دیسک می شود. لازم است هنگام برخاستن از صندلی برای اموری همچون تزریق و کشیدن دندان، تناسب ارتفاع صندلی بیمار و دست های دندانپزشک در طول کار در نظر گرفته شود. دهان بیمار در چنین موقعیت هایی حتماً باید زیر آرنج قرار گرفته باشد.

* استراحت های مکرر در طول کار

Chair-side stretching نوعی مداخله ارگونومیک عملیاتی است و مدعی است هر ترومای کوچک و جزئی می تواند در نتیجه پوزیشن های ایستای طولانی مدت ایجاد شود. مطالعات نشان می دهد که استراحت های مکرر و حرکت های زود به زود در طول کار می تواند در کنترل دردهای ناخوشایند آتی مثمرثمر و مفید واقع شود.

تهیه کننده: واحد تحریریه دندال