سیستم های موجود در ایران
 |
سیستم Dentegris - SLS Straight |
 |
|
قطر ۳/۳ - ۳/۷۵ - ۴/۵ - ۵/۵
طول ۸ - ۱۰ - ۱۱/۵ - ۱۳ - ۱۴/۵ - ۱۶
|
سیستم Dentegris - SL SinusLift |
 |
|
قطر ۳/۳ - ۳/۷۵ - ۴/۵ - ۵/۵
طول ۸ - ۱۰ - ۱۱/۵ - ۱۳ - ۱۴/۵
|
سیستم Dentegris - Soft Bone |
 |
|
قطر ۳/۷۵ - ۴/۵
طول ۱۰ - ۱۱/۵ - ۱۳ - ۱۴/۵
|
سیستم Dentegris - Mini |
 |
|
قطر ۲/۷
طول ۱۰ - ۱۱/۵ - ۱۳
|
برای اطلاعات بیشتر بر روی هریک از عکس های فوق کلیک نمائید. |
- تنوع سایزبندی فیکسچرها
- تنوع قطعات پروتزی
- تعویض دریل های رند بعد از هر ۱۵۰ عدد فیکسچر
- ده سال وارانتی
- مجزا بودن کیت تیپرد و سیلندریکال
- مجزا بودن درایور (آچار) فیسکچر برای سایزهای مختلف
** مطالب ذکر شده توسط واحد نقد و بررسی دندال به صورت کاملاً بی طرفانه و با استفاده از مستندات موجود نوشته شده است. **
ویژگی های مشترک ایمپلنت SinusLift و SLS:
ایمپلنت های Dentegris دارای یکسری ویژگی های مشترک هستند، از جمله فسکسچرهای SLS و SinusLift:
۱. در قسمت بالای فیکسچر دارای رزوه های ریز و دوتایی هستند که این رزوه ها در ثبات اولیه فیکسچر در مواقعی که ارتفاع استخوان باقی مانده کم باشد، موثر است و رزوه های بدنه به صورت self-tapping هستند که تماس استخوان و ایمپلنت را تضمین می کند.
۲. همان طور که در تصویر نیز مشخص است دارای اپکس گرد می باشد که این موضوع اطمینان دندانپزشک و عدم آسیب به ممبرین اشنایدر می شود.
۳. از مزیت های این دو می توان به کانکشن های هگز و سازگاری آن از لحاظ قطعات پروتزی با سیستم های هگز دیگر
۴. و سطح سند بلاست شده - SLA آنها (تسریع استئواینتگریشن) اشاره نمود.
تمامی این ویژگی ها با هدف تامین زیبایی مطلوب در نظر گرفته شده است.

و اما تفاوتی که این دو باهم دارند، SinusLift دارای طراحی کونیکال است که امکان درج ایمپلنت حتی در شرایط فضای کم اپیکال را به دندانپزشک می دهد. اما SLS دارای بدنه سیلندریکال می باشد.
ایمپلنت Soft Bone
فیکسچرهای Soft bone برای افرادی که دارای استخوان خوبی نیستند مثل استخوان های نوع D3 و یا D4 مناسب می باشد. این فیکسچرها نیز دارای کانکشن هگز بوده و در قسمت بدنه ماکرو رزوه هایی عمیق و بهم پیوسته با زون متفاوت است که در سهولت درج ایمپلنت و ثبات اولیه آن نقش دارند.

ایمپلنت Mini
ایمپلنت های مینی دنتگریس، ایمپلنت های مقرون به صرفه ایی هستند که راه حل مناسبی برای مناطق اینترفرمینال (جلویی) و باریک می باشند.
این ایمپلنت ها به واسطه طراحی مطلوب رزوه هایش، حداقل آسیب و تهاجم را در شرایط مطلوب به استخوان وارد می کند و برای گذاشتن یک پروتز کامل در فک پایین، استفاده از حداقل ۴ مینی ایمپلنت پیشنهاد می شود.

گردآورنده: واحد نقد و بررسی و تحلیل دندال
اولین تاریخ انتشار: ۱۳۹۳/۱۰/۲۲
آخرین تاریخ ویرایش: ۱۳۹۵/۰۷/۱۴