درمان بیماری های مربوط به لثه می تواند با کاهش سطح گلوکز خون و التهاب مزمن (که هردو مشکلات قلبی و کلیوی ایجاد می کنند)، به افرادی که دیابت نوع دو دارند کمک کند.

در یک پژوهش جدید که بیش از 250 بیمار مبتلا به بیماری های پریودنتال فعال و دیابت (به طور همزمان) در آن شرکت نمودند، پس از 12 ماه، کاهش سطح گلوکز خون تا میزان 6 درصد در افرادی که تحت درمان های پریودنتال بودند ملاحظه گردید. کاهش التهاب های مزمن، از دیگر مواردی بود که در این افراد مشاهده شد. کاهش این التهاب ها به خودی خود می تواند ریسک ابتلا به عوارض مرتبط با دیابت از قبیل بیماری های قلبی، سکته مغزی و بیماری های کلیوی را در فرد تقلیل بخشد.

مطالعات پیشین نشان داده که بیماری های پریودنتال ارتباط تنگاتنگی با دیابت دارد و پژوهش اخیر اولین پژوهشی است که در یک بازه زمانی طولانی (یک ساله) و با روش تصادفی انجام گرفته است. محققان با همکاری سرویس سلامت ملی انگلستان (NHS) در جهت ترویج آگاهی در زمینه ارتباط پریودنتال و دیابت، به دندانپزشکان پیشنهاد می کنند که درمان بیماران مبتلا به دیابت در نوعی چارچوب درمانی استاندارد انجام گیرد.

پژوهش های آتی قرار است در سطح وسیع تر به بررسی اثرات احتمالی درمان بیماری های لثه در بیمارانی که مبتلا به بیماری های قلبی هستند پرداخته شود.

شرح کامل تر این پژوهش در اکتبر 2018 در مجله The Lancet: Diabetes & Endocrinology به چاپ رسیده است.

تهیه کننده: واحد تحریریه دندال