موسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی و کرانیوفسیال، به دانشکده های دندانپزشکی دانشگاه های نیویورک و پنسیلوانیا یک کمک هزینه 2/2 میلیون دلاری به مدت 5 سال اهدا نمود. این کمک هزینه به منظور کشف مکانیسم های بیولوژیکی که به سلامت دهان و دندان و کاهش فقدان استخوان های ناشی از دیابت کمک می کند اعطا شده است. این گرنت مالی عظیم، اهمیت کنترل بیماری دیابت را نشان می دهد و می تواند راهگشای پیشگیری از مشکلات بعدی باشد.

طبق تحقیقات انجام شده، افراد مبتلا به دیابت نوع دو، در معرض بیماری های پریودنتال قرار دارند. دیابت می تواند بروز پریودنتال را از طریق ایجاد اختلالات متابولیکی، تغییرات در کلونی سازی باکتری ها، ایجاد التهاب و در نهایت از دست رفتن استخوان، تشدید کند. طبق برآوردهای فدراسیون بین المللی دیابت، حداقل 55 درصد مبتلایان به دیابت، در معرض ابتلا به بیماری های مزمن پریودنتال قرار دارند.

از آنجایی که از دست دادن استخوان و خطرات شکستگی آن، اصلی ترین نگرانی دیابتی ها را تشکیل می دهد، محققان در حال بررسی مکانیزم اساسی برای کاهش وزن استخوان در این گونه افراد هستند. در مطالعات پیشین، پژوهش ها نشان داد که سوکسینیک اسید (یکی از دی کربوکسیلیک اسیدها با فرمول شیمیایی C4H6O4) به طور قابل توجهی با افزایش قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، افزایش می یابد. سوکسینیک اسید، گیرنده های خود را فعال می کند تا اوستئوکلاست ها تحریک شوند و عمل تخریب استخوان اتفاق افتد. در یک آزمایش مجزا روی موش های نرمال، با دستکاری ژن های گیرنده سوکسینیک اسید، میزان فقدان استخوان، کم و زیاد شد. فرضیه تحقیقات جدید بر این پایه قرار دارد که با هدف گیری سیگنال های سوکسینیک اسید، می توان تا میزان قابل توجهی، از تسریع پریودنتال جلوگیری نمود.

به گفته دکتر ساکسنا یکی از محققان اصلی پروژه، با کشف نقش این ماده در تسریع بیماری های پریودنتال در افراد مبتلا به دیابت، امیدها جهت کاهش از دست رفتگی های استخوانی در این افراد، بسیار بهبود یافته و با تکمیل چنین مطالعاتی، می توان گام های ارزشمندتری برداشت.

تهیه کننده: واحد تحریریه دندال