میزان موفقیت ایمپلنت به تعامل بین بافت نرم و سخت بستگی دارد و پوشش سراسر ایمپلنت توسط بافت نرم در جلوگیری از نفوذ میکروب ها مهم می باشد. در مطالعات متعددی دیده شده است میزان تماس و موفقیت در ایمپلنت های دارای سطح ناهموار و دارای خلل و فرج بیشتر از ایمپلنت های دارای سطح صاف است. سطح ایمپلنت ها نیز یک فاکتور بسیار مهم در میزان موفقیت و اینتراکشن استخوان – ایمپلنت است.

فاکتور های متعددی در القای فعالیت سلول ها و اینتراکشن بافت نرم و سخت موثر است:

همچنینن ثبات اولیه و ثانویه در موفقیت ایمپلنت نقش بسزایی دارد.

   * ثبات اولیه: حذف سلول های از بین رفته اند در طی دریلینگ توسط استئوکلاست ها
   * ثبات ثانویه: استئوبلاست که مسئوول استخوان سازی می باشند به فضای سطحی بین ایمپلنت و استخوان میزبان رفته و ایجاد یک ماتریکس استخوانی کنند.

۲۱ روز اول بعد از عمل در موفقیت و قبول ایمپلنت بسیار مهم می باشد و رعایت بهداشت دهانی در کاهش احتمال ابتلا به عفونت و بهبود مطلوب بافت نقش اساسی دارد.

BCP – Biphasic Calcium Phosphate – کلسیم فسفات دو فازی

یک راه حل مناسب برای رسیدن به استئواینتگریشن عالی می باشد و از مخلوط هیدروکسی آپاتیت و بتا تری کلسیم فسفات (ß-TCP) تشکیل شده است. ابتدا سطح ایمپلنت با استفاده از این ذرات میکرو سند بلاست شده و یک سطح ناهموار و زیست سازگار را ایجاد می کند و سپس توسط اسید شسته و خشک می شود.

+ مزایای BCP

- ایجاد سطحی زبر و دارای خلل و فرج بسیار
- ۱۰۰% زیست سازگار
- ترکیبی مشابه به استخوان انسان
- حلالیت بسیار بالا ---> استفاده از اسید ملایم برای شستشوی ایمپلنت
- تضمین استخوان سازی موفق و عدم ایجاد آلودگی در بافت های مجاور
- القای تحریک استخوان سازی
- دارای خاصیت ترشوندگی بالا نسبت به دانه های سیلیکایی و اکسید آلومینیوم
- افزایش %۷۰ تماس استخوان و ایمپلنت
- افزایش اتصال و تکثیر سلول ها
   

  تصویر زیر مربوط به بررسی میزان تکثیر سلول برروی سطح ایمپلنت هایی با سطوح مختلف (ماشینی - بلاست شده معمولی و BCP) در روز دوم، پنجم و هشتم