تیمی از محققان کرهای از دانشگاه علم و فناوری پوهانگ (POSTECH) و همکاران، مادهای پیشرفته برای پوشش ایمپلنتهای دندانی طراحی کردهاند که میتواند روند بازسازی استخوان آلوئول را تسریع کند. این ماده جدید با استفاده از پروتئین چسبنده صدفی (MAP) و پپتید RGD ساخته شده است که به جذب سلولهای بنیادی استخوانی و آزادسازی پایدار پروتئین BMP-2 کمک میکند.
یکی از چالشهای اصلی در کاشت ایمپلنت دندان، کمبود استخوان آلوئول کافی است که میتواند موفقیت بلندمدت ایمپلنت را کاهش دهد. روشهای مرسوم بازسازی استخوان (GBR) زمان زیادی میبرند و همیشه نتایج مطلوبی ندارند، بهویژه در بیمارانی که استخوان ضعیف دارند. اما این پوشش جدید میتواند روند رشد استخوان را بدون دخالت سلولهای غیر استخوانزا، مانند فیبروبلاستها، بهبود بخشد.
محققان پوشش سد استخوانزایی را روی غشای تیتانیومی آزمایش کردند و متوجه شدند که این پوشش در محیط مرطوب بسیار چسبنده است و از ورود سلولهای ناخواسته جلوگیری میکند. همچنین، آزمایشها نشان داد که این ماده سرعت رشد سلولهای بنیادی مزانشیمی را افزایش داده و به تمایز سریعتر استخوان کمک میکند.
در یک مدل نقص کالواریال موش، این پوشش توانست بازسازی بافت استخوان را تقریباً دو برابر کند. این یافتهها نشان میدهد که استفاده از این تکنولوژی میتواند درمان ایمپلنت دندان را به طرز قابل توجهی سریعتر و مؤثرتر کند، و زمان درمان را برای بیمارانی که استخوان ناکافی دارند، کاهش دهد.
پروفسور هیونگ جون چا، رهبر این تحقیق، اعلام کرد که این پوشش سد میتواند به روشهای فعلی بازسازی بافتهای سخت کمک کند و پتانسیل بالایی برای بهبود موفقیت کاشتهای دندانی دارد. او همچنین اشاره کرد که این فناوری ممکن است در آینده برای ترمیم سایر بافتهای سخت نیز مورد استفاده قرار گیرد.