حساسیت دندان یکی از مشکلات رایج است که حتی دندان‌پزشکان با تجربه نیز درمان دائمی آن را دشوار می‌دانند. وقتی مینای دندان به دلیل اسیدها فرسایش می‌یابد، لایه‌های داخلی دندان نمایان می‌شود. این فرآیند که به دمینرالیزاسیون معروف است، اعصاب را بی‌دفاع می‌کند و در تماس با غذاهای سرد، گرم یا اسیدی درد ایجاد می‌کند. درمان‌های کنونی فقط تسکین موقت ارائه می‌دهند و به علت اصلی مشکل نمی‌پردازند.
تیمی از محققان دانشگاه واشنگتن به سرپرستی پروفسور سامی دوغان، راه‌حلی طبیعی برای بازسازی مواد معدنی از دست رفته دندان‌ها ارائه کرده‌اند. این راه‌حل، فرآیند زیستی رشد دندان را تقلید می‌کند تا لایه‌های معدنی مستحکمی ایجاد کند که دندان‌ها را در برابر حساسیت محافظت کند.
در هسته این فناوری، پپتیدی به نام sADP5 وجود دارد که از پروتئین بزرگ‌تر آملوژنین گرفته شده و نقش مهمی در شکل‌گیری دندان‌ها دارد. این پپتید یون‌های کلسیم و فسفات را به خود جذب می‌کند و لایه‌های میکرومعدنی جدیدی را ایجاد می‌کند که مسیرهای ارتباطی با اعصاب دندان را می‌بندد و حساسیت دندان را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد.
این پپتید می‌تواند در انواع محصولات بهداشت دهان مانند قرص مکیدنی، دهان‌شویه، ژل‌های دندانی و خمیردندان‌های سفیدکننده استفاده شود. در آزمایش‌های اولیه، شرکت‌کنندگان از قرص مکیدنی حاوی این پپتید استفاده کردند که توانست لایه‌های معدنی دندان‌ها را بازسازی کرده و تسکین ماندگاری در برابر حساسیت ایجاد کند.
این دستاورد جدید، امیدبخش درمانی دائمی برای میلیون‌ها فردی است که از حساسیت دندان رنج می‌برند. با تمرکز بر بازسازی طبیعی و جلوگیری از تخریب مواد معدنی دندان‌ها، این فناوری به دوران جدیدی در مراقبت دندانپزشکی وارد شده است که به پیشگیری و ترمیم طبیعی می‌پردازد.