احتمالاً همه ما درباره سندروم FOMO چیزهایی شنیده ایم. ترس از دست دادن (Fear of Missing Out) اضطرابی فراگیر است که برخی از افراد زمانی که در کنار دیگران حضور ندارند، تجربه می کنند. اما درمورد سندروم (FOTD) چقدر آگاهی دارید؟ به گفته محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کلمبیا، 9 الی 15 درصد از مردم آمریکا به دلیل اضطراب و ترس زیاد، از رفتن به مراکز دندانپزشکی خودداری می کنند. در حقیقت این ترس، ربطی به فاکتورهایی همچون سن، تحصیلات و ... ندارد و در زنان شایع تر از مردان می باشد. ترس از دندانپزشک نوعی ترس شدید و غیرمنطقی است که تبعات منفی جبران ناپذیری را برای افراد ایجاد می نماید.
اما مطالعات نشان می دهد که منشاء اصلی همه این اضطراب ها سه عامل است: از دست دادن کنترل، خجالت و درد! در ادامه 6 راهکار ارائه شده که می تواند ترس بیماران را در چارچوبی نوین کاهش دهد و آن را از بین ببرد.
1) درباره احساس بیمار هنگامی که روی یونیت می نشیند سوال کنید.
بخش عمده استرس و وحشت بیماران زمانی ایجاد می شود که بدون هیچ صحبتی مجبورند روی یونیت بنشینند و دندانپزشک را با ابزار فلزی بالای سر خود مشاهده کنند! یک دندانپزشک موفق می داند که قبل از شروع درمان لازم است با بیمار دیالوگ برقرار کرده و احساس او را جویا شود. میزان ترس و علت آن را بپرسید و سپس با جملات صحیح و منطقی این ترس را کنترل نمایید. اقداماتی همچون هدفون های موسیقی یا تلویزیون می تواند به خوبی حواس او را پرت کند. استفاده از روش آروماتراپی (Aromatherapy) که به معنای روشی است که سعی می کند رایحه گیاهان، گل ها و حتی دانه های مختلف را برای بهبود سلامتی انسان ها به کار ببرد و تا حد زیادی هم موفق عمل می کند نیز می تواند در کاهش ترس موثر باشد. فشردن توپ استرس و روش هایی از این دست می تواند کمک کننده باشد. اما به طور کلی اجازه حرف زدن به بیمار درمورد ترس ها و علت ها کلیدی ترین و مفیدترین راهکار خواهد بود.
2) سیگنال های توقف را فعال کنید!
اگر بتوانید به بیمار اطمینان خاطر دهید که حرکتی مانند بالا بردن دستش همه حرکات شما را متوقف می کند بسیار او را آسوده خاطر نموده اید! همانطور که گفته شد، از دست دادن کنترل یکی از عوامل اصلی ترس است. بنابراین اگر بیمار بداند که کنترل همه چیز را در دست دارد و با حرکتی کوچک می تواند درمان را متوقف کند، اضطراب کمتری خواهد داشت. بنابراین قبل از شروع به او بگویید که در صورت خستگی، درد، ناراحتی، سوال و یا هرنیاز دیگری، با حرکت دست (به طور مثال) به شما علامت دهد.
3) بیمار خود را بشناسید!
ارتباط موثر و صمیمانه برقرار کردن با بیمار، راه های شناخت و کاهش استرس را خواهد گشود. کاری کنید که بیمار هنگام ورود به مطب، حس کند قرار است با دوست خود ملاقات کند نه صرفاً یک دندانپزشک! بنابراین سر صحبت را درمورد کار، خانواده، سرگرمی ها، سفر و ... با او باز کنید و نتیجه این صمیمیت را به طور محسوس در کاهش ترس و نگرانی بیمار ملاحظه کنید!
4) درد، ترس و خجالت را ردیابی کنید!
ترس از درد، اساساً ناشناخته و بی دلیل نیست. درد اصلی در جایی مانند دندانپزشکی مربوط به آمپول بی حس کننده می باشد و اغلب موجب رنجش و درد بیمار می شود. یکی از راهکارهای مفید در این مورد، انتقال اطلاعات به بیماران است. استفاده از مونوکسید دی نیتروژن (گاز خنده) می تواند کمک زیادی به کاهش درد هنگام تزریق کند و خاطرنشان کردن این موضوع که هرچه آرام تر باشد تزریق بهتری انجام می شود نیز می تواند او را آرام تر کند. سعی کنید تا می توانید به او درباره تجهیزات و تکنیک ها اطلاعات دهید و با صحبت درباره تجربیات شخصی خود با بیماران مشابه قبلی و واکنش های آنها، به او حس خوب القا کنید.
5) ارائه ساپورتیوتراپی (supportive therapy)
به گزارش انجمن روانشناسی آمریکا، هم اکنون در بسیاری از مراکز دندانپزشکی روانشناسانی مشغول به کار هستند تا بتوانند ترس های اشتباه بیماران را از بین ببرند. حمایت بیماران از روش هایی همچون درمان شناختی رفتاری (CBT) که اثربخش‌ترین روش در درمان اختلالات اضطراب و افسردگی است و در درمان و کاهش علائم بیماری‌های حاد روانی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی تأثیر بسیاری دارد بسیار مفید است.
6) بیمار را در اولویت قرار دهید
به این باور برسید که هف شما، کمک به بیمار و خدمت رسانی به اوست. ارائه بهترین خدمات و لمس مشکلات بیماران، کلید موفقیت در بدست آوردن بیماران وفادار است که البته مسیری طولانی و دشوار دارد و نیازمند صبوری شما خواهد بود. پس شروع کنید؛ یک درمان موفق با نگرشی مثبت و تجربه ای بدون ترس!
تهیه کننده: واحد تحریریه دندال
