تکنولوژی لیزرلاک Biohorizons بر اساس ایجاد یک سری میکروکانال هایی در سایز سلول، روی سطح فیکسچر و اباتمنت توسط ماشین لیزر با استفاده از تکنیک فرسایش لیزری (Laser ablation technology) می باشد و باعث کاهش میزان bone loss می شود.

مطالعات ۲۰ ساله انسانی، حیوانی و آزمایشگاهی در دانشگاه های پیشروی دنیا و بررسی بلند مدت نمونه ها، نشان دهنده حفظ و نگهداری بافت و استخوان در تکنولوژی لیزرلاک بوده است.

این نمودار مربوط به بررسی اثر ایمپلنت های لیزرلاک برروی میزان تحلیل استخوان می باشد؛ که طی بررسی ۳ ساله ایمپلنت های لیزرلاک، ۷۰% کاهش (0/59 میلی متر نسبت به 1/94 میلی متر) و اوردنچرهای لیزرلاک، ۶۳% (0/42 میلی متر نسبت به 1/13) کاهش bone loss دیده شده است.

میکروکانال های لیزرلاک بایوهورایزن منجر به پاسخ بیولوژیکی و در نتیجه مهار Downgrowth بافت اپی تلیال و اتصال بافت همبند شده، همچنین باعث اتصالات فیزیکی و چسبندگی های بیولوژیکی در اطراف ایمپلنت و در نتیجه حفظ و سلامت استخوان کرستال می شود.

میکروکانال های لیزرلاک از لحاظ اندازه به نحوی طراحی شده اند که دارای حداکثر توانایی اتصال به و سازماندهی، استئوبلاست و فیبروبلاست ها هستند. این کانال ها از یک نانوساختار تکرارشونده تشکیل شده اند که باعث افزایش سطح و توانایی ایجاد پای کاذب سلولی (Cell Pseudopodia) و اتصال میکروفیبرهای کلاژنی به سطح لیزرلاک شده است.

   
در بررسی سطح لیزرلاک از طریق میکروسکپ نوری، میکروسکپ نوری دوقطبی و میکروسکپ الکترونی دیده شده است که در اتصال بافت نرم موثرتر است.