دیجیتال ایمپلنتولوژی (Digital Implantology) از روش های نوینی است که در حیطه ایمپلنتولوژی و کاشت دندان بواسطه دقت و افزایش سرعت جراحی، مورد توجه جامعه دندانپزشکی قرار گرفته است. هرچند از ‌ورود دندانپزشکی دیجیتال به عرصه دندانپزشکی در دنیا چند سالی می‌گذرد، اما امروز این رشته به مرحله‌ای از بلوغ و تکامل علمی و تکنولوژیک رسیده است که با ورود دیجیتال ایمپلنتولوژی با اطمینان می‌توان از این روش به عنوان یک جایگزین مناسب برای روش های سنتی استفاده کرد که شاهد این ادعا تدریس و آموزش الزامی این شاخه از علم دندانپزشکی در دانشگاه‌های درجه اول در آمریکا و اروپاست.

در این تکنولوژی ابتدا ناحیه ایده آل برای جایگذاری ایمپلنت با استفاده از عکس رادیوگرافی سه بعدی بیمار در نرم افزار انتخاب می گردد و سپس به صورت مجازی، ایمپلنت در استخوان فک بازسازی شده، قرار داده می شود. در مرحله بعد، قطعات مربوط به جایگزینی دندان توسط رایانه طراحی و با دقت بسیار بالایی توسط این سیستم ساخته می‌شود بطوری که قبل از قرار دادن فیکسچر در فک بیمار، روکش نهایی و جایگزین کننده دندان آماده شده و بلافاصله پس از جراحی، روکش موردنظر در ناحیه بی دندانی روی ایمپلنت قرار می گیرد.

یکی از اهداف این تکنولوژی افراد بی دندان می باشد و آنها می توانند در همان جلسه ایی که جراحی ایمپلنت صورت می گیرد، بتوانند دندان های کامل را نیز تحویل بگیرند.

همچنین می توان با استفاده از اسکنرهای سه بعدی (بجای مواد قالبگیری و قالبگیری سنتی) تصاویر متعددی از فک گرفت و یک مدل سه بعدی دقیق از ناحیه موردنظر به رایانه منتقل شود و پس از طراحی اباتمنت توسط نرم افزار، اباتمنت توسط تکنولوژی CAD/CAM با دقت بالا ساخته می شود.

در دیجیتال ایمپلنتولوژی با استفاده از عکس های رادیوگرافی و نرم افزار، گاید جراحی ایمپلنت (Implant Guide) با جزئیاتی همچون جایگاه مناسب برای کاشت ایمپلنت، سایز فیکسچر و زاویه مناسب برای درج آن در فک ساخته می شود و برروی آن استاپرهای مناسب تعبیه می گردد. در این روش برای اکثر موارد نیازی به باز نمودن لثه نیست که خود باعث کاهش اندازه محل جراحی، تروما و آسیب بافتی و در نتیجه میزان درد و تورم در آن ناحیه می شود.

مراحل انجام کار:

۱. تهیه عكس CBCT و قالب گچی فک و یا ترجیحاً اسكن تمام فك بیمار قبل از جراحی
۲. اسکن قالب گچی فك بیمار توسط اسكنر داخل دهانی و انطباق آن با عکس CBCT و در نتیجه تشخیص و ثبت ایده آل ترین قطر، طول و زاویه گذاشتن فیكسچر با در نظر گرفتن اعصاب فک و بافت استخوانی که این امر باعث کاهش ریسک نیز می شود.
۳. ساخت مدل سه بعدی فك بیمار همراه با حفره های كه دریل های جراحی باید بر روی آن قرار گیرد و جایگذاری استاپرهای مخصوص بر روی آن (گاید جراحی ایمپلنت)
۴. ساخت اباتمنت Customized از جنس (تیتانیوم، زیرکونیوم و ...) و كرون موقت از جنس PMMA (پلی متیل متا اکریلیک)
۵. جایگذاری فیکسچر با استفاده از گاید جراحی ایمپلنت به روش FlapLess و قرار دادن اباتمنت Customized و کرون موقت بر روی آن
۶. تحویل گرفتن کرون دائمی و جابجایی آن با کرون موقت

تهیه کننده: واحد نقد و بررسی و تحلیل دندال