Human Growth Hormone ELISA Kit

هورمون رشد انسانی یا (Hormone Growth human (hGH یک زنجیره پلی پپتیدی متشکل از 191 اسیدآمینه است. این هورمون از لحاظ ساختمانی و فعالیت فیزیولوژیک مشابه پرولاکتین و هورمون عامل لاکتوژن جفتی انسانی است، توسط سلول های سوماتوتروپیک واقع در بال های غده ی هیپوفیز قدامی ساخته می شود.

ترشح GH به صورت متناوب (Pulsative) بوده و غلظت سرمی آن در خواب به بیشترین حد خود می رسد.

میزان ترشح GH عمدتا با یک مکانیسم تنظیم کننده دوگانه توسط هیپوتالاموس کنترل می گردد. هورمون آزاد کننده GH یا GHRH سبب تحریک و هورمون مهارکننده سوماتواستاتین باعث توقف ترشح آن می گردد.

ترشح GH وابسته به عوامل فیزیولوژیک و فارماکولوژیک می باشد. به طوری که موادی مانند آرژنین، انسولین، گلوکاگون، کلونیدین و … ترشح این هورمون را افزایش می دهند.

از عوامل موثر دیگر در افزایش ترشح GH می توان درد، سرما، هیپو گلیسمی و ورزش را نام برد. از طرف دیگر ترکیباتی مانند قند، کورتیزول، اسید های چرب و بروموکریپتین ترشح این هورمون را کاهش می دهند. کم کاری غده هیپوفیز و هیپوتالاموس از عوامل فیزیولوژیک کاهش دهنده ترشح هورمون رشد است.

کاربرد بالینی تست GH

در کودکان پیش از بلوغ و تکمیل رشد استخوان های بلند، کاهش ترشح هورمون رشد (Hyposecretion) یا نقص ژنتیکی گیرنده های آن باعث کاهش رشد و افزایش آن باعث افزایش رشد و یا ژیگانتیسم می گردد.

پس از بلوغ، افزایش ترشح این هورمون توام با رشد غیر طبیعی GH پایه غلظت اندازه گیری بافت های اسکلتی و نرم بوده و می تواند منجر به آکرومگالی گردد. سطح سرمی آن بعد از تحریک یا سرکوب فیزیولوژیک و یا فارموکولوژیک در تشخیص اختلالاتی مانند کوتاهی قد، سندرم پرادرویلی و سندرم ترنر، آکرومگالی، ژیگانتیسم و نقصان فعالیت غده هیپوفیز اهمیت بسیاری دارد.

در بررسی این اختلالات، به دلیل ماهیت ضربانی ترشح GH، بایستی از تحریک کننده هایی مانند انسولین، ال دوپا، ال آرژنین، گلوکاگون و یا فعالیت شدید بدنی به مدت 20 دقیقه استفاده کرد.

اساس آزمایش

طراحی کیت GH بر اساس روش ایمونو آنزیماتیک ساندویچی با استفاده از آنتی بادی مونوکلنال می باشد. در این روش آنتی ژن مورد سنجش طی دو مرحله بین آنتی بادی تثبیت شده در ته چاهک های پلی استایرنی و آنتی بادی دوم متصل به آنزیم پراکسیداز (HRP) که شاخص های آنتی ژنیک متمایزی را روی مولکول GH شناسایی می کنند، قرار می گیرد. پس از شستشو و خارج کردن آنالیت های غیر متصل با افزودن سوبسترا، آنزیم رنگ آبی ایجاد می کند. با اضافه نمودن محلول متوقف کننده، رنگ آبی به زرد تبدیل می شود. شدت رنگ ایجاد شده که با غلظت GH ارتباط مستقیم دارد، در طول موج 450 نانومتر اندازه گیری می گردد.